Witsnuitdolfijn Opgevangen!
Inleiding
Misschien hebben jullie het al gezien op het nieuws, maar er is iets heel bijzonders gebeurd!! Er is een levende witsnuitdolfijn aangespoeld en opgevangen in SOS Dolfijn! De witsnuitdolfijn is één van de meest voorkomende zeezoogdieren in de Noord en Waddenzee. Ze zijn te herkennen aan de grote robuuste rugvin en zoals de naam al zegt; Een witte snuitmarkering. Het aangespoelde dier is een jong mannetje dat Robbie is genoemd. Robbie is nog in zeer zwakke staat en moet worden gedragen door de mensen van SOS Dolfijn. Robbie is één van de grootste dieren die ik ooit in het bassin van SOS Dolfijn heb gezien! Het is niet de eerste keer dat er een soort groter dan een bruinvis werd opgevangen in SOS Dolfijn. In het verleden zijn er al vaker witsnuitdolfijnen opgevangen. Robbie is echter de eerste in 10 jaar die is opgevangen door SOS Dolfijn. Ook soorten zoals de gestreepte dolfijn en de gewone dolfijn komen regelmatig voor in de Noordzee en zijn vaker opgevangen door SOS Dolfijn. Heel af en toe gebeurt het dat er een zeldzame soort aanspoelt die normaal niet of nauwelijks in de Noordzee voorkomt. Ik had in iedergeval nooit gedacht dat ik een orka en een witsnuitdolfijn op één dag zou kunnen zien in hetzelfde park!
De Witsnuitdolfijn
De Witsnuitdolfijn is een middelgrote robuuste dolfijnsoort met karakteristieke bonte aftekeningen. Het is een donkergrijze tot zwarte dolfijn met, zoals de naam al zegt een witte snuit en kin. De buikzijde en aftekeningen op het lichaam zijn eveneens wit of lichtgrijs. Het lichaam is stevig, de rugvin is hoog, groot en sikkelvormig. Het wit van de buik en snuit heeft meer contrast dan de vegen die zich op het lichaam bevinden. Deze hebben een enigszins vervaagd uiterlijk. De snuit is niet altijd helderwit maar kan ook grijs, of bont zijn. Witsnuitdolfijnen komen voor op het Noordelijk halfrond in koude diepe wateren. Het is de meest voorkomende dolfijnensoort in de Noordzee en op de bruinvis na ook de meest voorkomende walvisachtige in dit gebied. Ze leven in kleine groepjes, meestal van zo'n twee tot zes dieren. Zelden worden ze in grote groepen waargenomen. Het dieet bestaat vooral uit scholenvis. De geschiedenis omtrent witsnuitdolfijnen in gevangenschap bestaat enkel uit een paar gestrande exemplaren. Met name in het Dolfinarium en een dier dat eerst in Dolfirama Zandvoort leefde, later in Munster. Verder heeft alleen het Mystic Aquarium ooit witsnuitdolfijnen opgevangen. Momenteel worden er dan ook geen witsnuitdolfijnen gehouden in gevangenschap naast Robbie. Het is dus best speciaal dat je hem gewoon kunt gaan bekijken!
Andere dolfijnen en grotere walvisachtigen in SOS Dolfijn
SOS Dolfijn vangt met name bruinvissen op. Bijna alle dieren die door de jaren heen in het opvangcentrum verbleven waren dan ook bruinvissen. Toch komt het ook wel eens voor dat er dolfijnen of andere grotere walvisachtigen stranden aan de Nederlandse, Belgische of Duitse kusten. Ook dan wordt er een beroep gedaan op SOS Dolfijn, of vroeger op het Dolfinarium zelf.
Renee de Gestreepte dolfijn
De AquaDom in Berlijn is een 25 meter hoog cylindervormig aquarium waar een transparante lift doorheen gaat. Het AquaDom bevindt zich in het Radisson Blu Hotelen wordt ook wel het "DomAquarée complex" genoemd. Hier liggen ook verschillende restaurants, een museum en het SEALIFE center van Berlijn. Over SEALIFE aquaria zal ik het binnenkort nog een keer uitgebreid gaan hebben in een toekomstig blog. De AquaDom is een imposante verschijning! Het opende in 2004 en kostte 12 miljoen euro. Tegenwoordig dient het als blikvanger bij de ingang van SEALIFE Berlin. Er leven verschillende grote vissensoorten in de cylinder die regelmatig worden gewisseld.
Delphi de Gewone dolfijn
De Brandenburger Tor is de belangrijkste poort van Berlijn, gebouwd in neoclassicistische stijl in de periode 1788-1791 naar het model van de Propyleeën. De poort staat aan de Pariser Platz in het stadsdeel Mitte en vormt de afsluiting van de boulevard Unter den Linden. Vandaag de dag is de Brandenburger Tor (en dan met name het plein wat ervoor ligt) één van de grootste trekpleisters van Berlijn. Er zijn allerlei kleurrijke figuren en straatmuzikanten te vinden, evenals verschillende winkeltjes. Het is er altijd enorm druk met toeristen, het advies is daarom om vrij vroeg te gaan wanneer je deze bezienswaardigheid wil bezoeken.
Red-Je de Witsnuitdolfijn
"Red-Je" was een vrouwelijke witsnuitdolfijn die in 1982 aanspoelde en werd verzorgd in Harderwijk. Na haar herstelperiode werd niet gekozen voor uitzet, maar voor permanente opvang in het Dolfirama in Zandvoort. Hier werd ze zelfs getraind voor shows wat erg spoedig verliep. Volgens haar trainers was ze net zo trainbaar als de tuimelaars. Toen het Dolfirama ging sluiten is Red-Je naar het dolfinarium van Munster verhuisd, waar ze tien dagen later overleed door een 'filter probleem'. Een levensgroot model van Red-Je staat nog altijd in de entreehal van het delphinarium Munster.
Nina-Anna de Witsnuitdolfijn
Nina-Anna was een vrouwelijke Witsnuitdolfijn die aanspoelde op het strand in Schiermonnikoog. Ze werd vervolgens overgebracht naar het Dolfinarium in Harderwijk waar ze intensief verzorgd werd in het opvangcentrum. Hoewel ze in goede staat leek toen ze in Harderwijk aankwam en er gedacht werd dat de dolfijn goede overlevingskansen had overleed ze alsnog tien dagen later. Nina-Anna was zo'n anderhalf jaar oud. Het stoffelijk overschot is naar Utrecht gebracht voor sectie. Uiteindelijk bleek ze te zijn overleden aan longworm.
Andere Witsnuitdolfijnen
De Berliner Dom is een van de belangrijkste kerken in Berlijn. De Berliner Dom is gelegen op het Museumsinsel, aan de Karl-Liebknecht-Straße. In de kerk zijn sarcofagen te zien van Pruisische koningen. Mozaïeken verfraaien het interieur. In de koepel is de bergrede van Christus met de 8 zaligsprekingen afgebeeld. Wereldberoemd is het Sauerorgel in de kerk, ook wel het hoofdorgel van de Berliner Dom. Dit zeer grote orgel heeft 4 klavieren en 113 registers, waaronder een drietal 32' pedaalregisters. De Berliner Dom is 117 bij 73 meter groot, en is een creatie van architect Julius Carl Raschdorff.
Witflankdolfijn
Van dit dier heb ik geen verdere informatie. Geen naam, geslacht of datum helaas. Alleen deze foto. Het betreft een witflankdolfijn, een soort die normaal niet voorkomt in de Noordzee. Dit exemplaar is nog vrij jong, wat te zien is aan het formaat. Op de rug van het dier zit zinc-zalf, een middel wat gebruikt wordt tegen uitdroging van cetacea. Er zijn naast Harderwijk maar drie plaatsen ter wereld waar witflankdolfijnen in gevangenschap zijn gehouden. Namelijk in Mystic Aquarium, Sealand en Cornish Seal Sanctuary. Allemaal opvangdieren. Een aantal zijn uitgezet in het wild, maar de meesten hebben het niet overleeft. Dit is waarschijnlijk ook het lot geweest van het diertje op de foto.
Gewone spitssnuitdolfijn
Een moeder en kalf strandde in Oostende, Belgie op 9 oktober 1972. Het moederdier stierf op het strand, terwijl het kalf in vrij goede vorm was. Hieropvolgend werd het kalf naar Boudewijn Seapark in Brugge gebracht voor noodopvang. De volgende ochtend werd het kalf getransporteerd naar Harderwijk en achter de schermen geplaatst van het dolfijnenbassin (er was namelijk nog geen opvangbassin aanwezig). Het dier had heel veel moeite met zich aan te passen aan de kunstmatige omgeving. Ze zwom continu veel te hard en draaide niet mee met de rondingen van het bassin. Door de dwangvoeding die werd toegediend werd het dier steeds sterker en ook actiever. Op 12 oktober, twee dagen nadat ze was aangekomen in het Dolfinarium botste ze met volle snelheid tegen een bassinwand en brak daarbij haar rostrum. Het dier overleed vrij snel daarna.