Baby's training!

Inleiding 

Baby is een rivierdolfijn, een Boto om precies te zijn. Hij leeft in de dierentuin van Duisburg in Duitsland. In het Engels wordt deze soort “Amazon river dolphin” genoemd. Er zijn niet veel boto’s in gevangenschap. Baby is zelfs de enige in Europa. Naast Baby wordt er nog op één andere plaats een Boto in gevangenschap gehouden, in Zuid-Amerika, waar deze dieren van oorsprong voorkomen. Hoe komt Baby dan helemaal in Duitsland terecht? Baby is samen met vier andere dieren gevangen in de jaren 70’. Het was toen nog normaal voor Duitse dierentuinen om expedities te houden naar andere landen en daar dieren te vangen om de collectie te verrijken. Nu zou dit uit den boze zijn en echt niet meer kunnen, toen werd het zelfs aangemoedigd. Zowel door de staat als het publiek! Inmiddels zijn de andere vier dieren niet meer in leven en is Baby alleen overgebleven. Een rariteit in Europa en in dierentuinen algemeen. Baby is een Boto, of Orinocodolfijn. Ik heb al zoveel blogs over hem geschreven en zoveel foto's gemaakt dat jullie hem waarschijnlijk wel kennen inmiddels! Baby is een echte grapjas, maar ook ontzettend eigenwijs met een korte spanningsboog. Dit maakt het af en toe uitdagend om met hem om te gaan.

Rare plek op Baby's hoofd

Ik kreeg de laatste tijd veel vragen over de grote roze plek op Baby's hoofd. Veel mensen denken dat hij een tumor heeft! Ik kan jullie geruststellen dat dit niet het geval is! Deze plek begon als een heel klein open wondje. Als je op mijn foto's van de vorige jaren kijkt kun je dit wondje zien zitten! Wat er toen gebeurde is dat de vele guppy's (kleine visjes) in de Rio Negro zijn gaan knabbelen aan dit wondje. Iedere keer als de wond net dicht was, knabbelde de visjes het weer open. Op deze manier werd de plek steeds groter en is er 'wild vlees' op de wond gaan groeien. Denk maar aan wanneer je een korstje steeds weer opnieuw open pulkt; de korst wordt alleen maar groter en de wond eronder dieper. Dit is ook het geval met de wond op Baby's hoofd. Hij heeft er geen pijn aan, maar bij aanraking wel. Dit maakt het moeilijk om hem te behandelen. Daarnaast heeft behandeling weinig zin als de vissen het meteen weer open maken. Deze vissen kun je op mijn foto's ook zien zwemmen rond zijn hoofd. Er zijn al veel vissen weggehaald uit de Rio Negro. Alle vissen wegvangen is onmogelijk op dit moment. Dan zal al het water van de Rio Negro eruit moeten en als er ook maar één visje ergens achter blijft in een filter of een spleet begint het hele verhaal weer opnieuw! Vrouwelijke guppy's houden namelijk sperma vast en kunnen dit jaren na de paring gebruiken om drachtig te worden. Daarnaast is het hele bassin leeghalen totaal niet praktisch en heel kostbaar. In plaats daarvan is gekozen de wond te behandelen en in de gaten te houden. Training is hierbij van essentieel belang!

Medische Training

Baby is nooit echt getraind geweest. Dit werd in de tijd dat hij werd gevangen als niet belangrijk beschouwd. Er waren toen nog geen gezondheidstrainingen voor alle diersoorten in de dierentuin. Gelukkig zijn de tijden veranderd!! Later werd gedacht dat Baby te oud was om nog te leren. Niks blijkt minder waar!

Baby is begonnen met de basis van training bij zeezoogdieren. Namelijk het "stationeren" en het volgen van de target. Bij het volgen van een target leer je een dier om een rode knop op een stok aan te raken en uiteindelijk te volgen. Zo kun je het dier makkelijk in allerlei richtingen sturen of op één plek houden. Het stationeren train je eigenlijk op dezelfde manier, maar dan met je handen. Zo leert het dier dat hij bij een bepaalde houding zijn snuit tegen je hand moet leggen en die daar moet houden. Ook kan hij je hand volgen, zodat je je hand in plaats van een target kunt gebruiken.  Dit klinkt allemaal heel 'basic' maar het is ontzettend knap dat Baby dat op deze leeftijd, met zijn korte spanningsboog allemaal heeft geleerd. Door het stationeren werd het mogelijk zijn wond goed bekijken en daarna ook aan te raken! Dit was echter heel moeilijk voor Baby, aangezien de plek erg gevoelig was. De wond is behandeld met hongingzalf. Dit geeft hele goede resultaten! Honingzalf werd ook gebruikt om een grote wond op de kin van orka Nakai in Seaworld te behandelen. Ook dit is erg mooi geheeld. Het trainen voor de behandeling ging met pieken en dalen. Op een kreeg hij pijn tijdens de behandeling en kwam hij dagen niet meer naar de verzorgers toe. Hier zie je maar weer hoe belangrijk gezondheidstraining en herhaling is voor het verzorgen en gezond houden van dieren! Als hij dit veel eerder had geleerd kon hij nu effectiever worden behandelt.  Gelukkig implementeren moderne dierentuinen voor steeds meer soorten gezondheidstraining!

Inmiddels is de wond geheeld. Er groeit nu wel 'wildvlees' op, dit is echter niet pijnlijk en niet schadelijk. Op deze manier zal de wond ook niet snel meer opengaan. Zie het als een soort littekenweefsel. Het ziet er natuurlijk niet heel vriendelijk uit, maar Baby heeft er absoluut geen last van. Inmiddels is Baby volledig medisch getraind! Dit is echt wonderbaarlijk! Tussen twee jaar geleden en nu heeft hij zo ontzettend veel geleerd. Ook lijkt hij de trainingen echt leuk en verrijkend te vinden aangezien zijn aandachtspan veel groter is nu! Baby volgt inmiddels zowel de hand als de target, stationeert op beiden, we kunnen in zijn bek kijken, hij laat zich overal aanraken en hij geeft zelfs zijn staart aan! Zowel op zijn buik als op zijn rug. Dit laatste is een hele kwetsbare positie voor een dolfijn. De staart is namelijk de motor en wanneer hij deze afgeeft heeft hij dus theoretisch geen manier om te vluchten of weg te zwemmen. Het is ongelofelijk wat hij nu allemaal kan en zoveel beter voor hem! Hij kan nu optimaal worden verzorgd. Dit is een prachtig voorbeeld van hoe het nooit te laat is om een medische training te gaan gebruiken bij dieren.